-
1 φλέψ
A blood-vessel, whether vein or artery, Il.13.546, Hdt.4.2, 187, A.Fr. 230, S.Ph. 825; distd. from artery, Hp. Alim.31; vena cava,Id.
Vict.1.9, E. Ion 1011, Arist.HA 497a14; also called φ. μεγάλη, μεγίστη, ib. 495b7, 496a26; φ. σπληνῖτις, ἡπατῖτις, ib. 512a6;φλέβες σπερματίτιδες Diog.Apoll.6
(also used of the ureters, Hp.Oss.4); membrum virile,AP
6.218 (Alc.), cf. Neophro (?) in PLit.Lond.77Fr.2.7: so abs., APl.4.261 (Leon.);φλεβὸς τροπωτήρ Xenarch.1.8
; φλέβα σχάζειν to open a vein, X.HG5.4.58;λύειν Posidon.72J.
; οὗ ἂν ἡ φ. σφύζῃ where the vein throbs, Hp.Epid.2.5.16;αἱ φ. ἐξανίστανται Luc.
Bis Acc. 11. -
2 φλέψ
φλέψ, φλεβός, ἡ, 1) die Blutader, im belebten Körper; Il. 13, 546, Her. 4, 2. 187; Soph. Phil. 814, Ar. Th. 694; Plut. u. Folgde. – 2) jede Ader, Wasserader, Metallader, Xen. Vect. 1, 5; Ader im Holz, Stein u. andern Massen, Sp.; – γονίμη φλέψ, das männliche Zeugungsglied, Alc. 8 (VI, 218); auch ohne den Zusatz, Leon. Tar. 21 ( Plan. 261); Philp. 5 (VI, 94).
-
3 φλέψ
φλέψ, φλεβός, ἡ, (1) die Blutader, im belebten Körper; (2) jede Ader, Wasserader, Metallader; Ader im Holz, Stein u. anderen Massen; γονίμη φλέψ, das männliche Zeugungsglied -
4 φλεψ
φλεβός ἥ1) жила, кровеносный сосуд, преимущ. вена Hom., Her., Trag., Plat., Arst., Plut.φ. κοίλη Eur., Arst. или φ. μεγάλη (μεγίστη) Arst. — полая вена;
φλέβες σφαγίτιδες Arst. — яремные вены;αἱ φλέβες ἐξανίστανται Luc. — вены вздуваются2) бот. жилка(αἱ φλέβες ἐπὴ τῶν φύλλων Arst.)
3) рудоносная жила(Arst.; φ. ἀργυρίτιδος Xen.; φλέβες κατάγειοι Diod.)
4) подпочвенный поток(κατὰ τὰς φλέβας ῥεῖ τὸ ὕδωρ Arst.; αἱ φλέβες τῆς πηγῆς Polyb.)
5) (тж. φ. γονίμη) membrum virile Anth. -
5 γονιμος
21) плодотворный, плодородный, производительный(φύσις Plat.; αἱ καλαὴ ὧραι Arst.)
2) плодовитый(τράγοι Arst.)
3) способный к деторождению4) плодный(ᾠά Arst.)
5) жизнеспособный(ἔμβρυον Arst.)
6) исполненный творческих сил, талантливый(ποιητής Arph.)
7) чреватый, обильный(ἔχθρας γονιμώτατα πάθη Plut.)
νέφος ὕδατος γόνιμον Arst. — дождевое облако8) истинный, настоящий, подлинный(γ. καὴ ἀληθής Plut.)
9) детородныйγονίμη φλέψ Anth. νενβςυν φιςιμε
10) ( по учению пифагорейцев) нечетный(ἀριθμός Plut.)
-
6 γόνιμος
γόνιμος, ον, auch γονίμη, 1) zum Zeugen geschickt, zeugungskräftig, μέλεα Eur. El. 1209; φλέψ, Zeugungsglied, Alc. 8 (VI, 218); ἡλικία Hippocr.; φύσις Plat. Legg. VIII, 839 a; ἄτεκνοι καὶ γόνιμοι γυναῖκες Arist. Probl. 4, 2; γόνιμα ᾠά stehen den ὑπηνέμια entgegen, gen. anim. 2, 5; übh. fruchtbar, γύαι poet. bei Plat. Ep. I, 310; ποιητής, schöpferisch, genial, Ar. Ran. 96; τινός, z. B. νέφος ὕδατος γόνιμον Arist. mund. 4; ἡ γῆ πολλῶν ϑηρίων γ. Ael. H. A. 7, 5; so oft übertr. Plut., z. B. ἡ γόνιμος ἁπάσης ἡδονῆς ἀκολασία de superst. 1. – 2) ἔμβρυον, παιδίον, ein zur Geburt reifes Kind, vollkommen ausgewachsen, Arist. H. A. 7, 4, 5. 6. – 3) ἡμέρα, μήν, ἔτος, ungerader Tag, Hippocr., an denen sich die Krankheiten zu entscheiden pflegen; dah. übertr., kritisch, entscheidend, Ggstz ἄγονος. – 4) wie γνήσιος, ächt, wirklich, γόνιμον καὶ ἀληϑές, Ggstz εἴδωλον καὶ ψεῠδος, Plat. Theaet. 150 c; vgl. Rep. II, 367 d.
См. также в других словарях:
φλέβα — η / φλέψ, εβός, ΝΜΑ, και φλέγα Ν 1. ανατ. (στην αρχ. από τον Ιπποκρ. και μετά) αιμοφόρο αγγείο το οποίο μεταφέρει φτωχό σε οξυγόνο αίμα από όλα τα μέρη τού σώματος στον δεξιό κόλπο τής καρδιάς 2. κοίτασμα ορυκτού 3. υπόγειο ρείθρο νερού («αἱ… … Dictionary of Greek
